Via Facebook ben ik terecht gekomen bij Stand by You Foundation en toen ik zag wat zij iedere maand deden raakte ik direct enthousiast en besloot me aan te melden. Doordat ik mijn enthousiasme ook had gedeeld met anderen kozen twee vrienden van mij ervoor om ook mee te gaan. Zodoende zijn wij mee geweest met de missie in mei 2019.
Nadat de aanmelding rond was werden alle vrijwilligers toegevoegd aan een groepsapp. In deze groepsapp werd verdere informatie gedeeld en het was een ideaal hulpmiddel om samen het nodige geld goederen in te zamelen. Doordat iedereen zo enthousiast was lukte het ons om veel dingen gratis of voor heel goedkoop te regelen, dat gaf een enorme boost.
Op vrijdag 17 mei was het dan zover.. we hadden de auto volgeladen met broodjes, halalburgers, eieren, sla, tomaten en komkommers. We reden naar de afgesproken plek in Antwerpen waar we de andere vrijwilligers hebben ontmoet. Nadat we allemaal bij elkaar waren gekomen zijn we doorgereden naar Duinkerken. Hier kregen we eerst nog even een korte instructie waarna we naar de winteropvang zijn gereden. We gingen de mensen die daar verbleven vertellen dat we de volgende dag burgers voor ze gingen bakken op de parkeerplaats in de Jungle. Vervolgens zijn we naar betreffende parkeerplaats gereden om hier fruit uit te delen.
Het was toen nog rustig dus er was ruimte om even een praatje te maken met de mensen die er wel waren. Uiteindelijk zijn we met de hele groep, en nog wat vluchtelingen die daar verblijven, een grote schoonmaak gaan doen in de Jungle. We werden letterlijk meteen met onze neuzen op de feiten gedrukt. Wat een ongelofelijke viezigheid kwamen we tegen. Iedereen werd er stil van maar ging wel meteen hard aan het werk. Nadat we ruim 2,5 uur hebben opgeruimd zag het er weer wat beter uit. We zijn een korte pauze gaan houden waarna we waren uitgenodigd bij een groep Pakistanen die ons wilden laten zien waar ze verbleven en ons thee aanboden. Het was bizar om te zien hoe mensen in de bosjes leven, tentjes opgezet, kleding uitgehangen in bomen, voedselwaren en pannen proberen zo hygiënisch mogelijk te bewaren. Aan het einde van de avond zijn we als vrijwilligers nog even bij elkaar gaan zitten onder het genot van een drankje. Even een moment voor elkaar waarin er aandacht was voor wat het met een ieder deed om deze kwetsbare mensen in zo’n verschrikkelijke situatie te zien.
De twee dagen daarna zijn we vooral bezig geweest met het voorbereiden van de maaltijden, het uitdelen van de maaltijden, het zorgen voor een gezellige sfeer door lekker wat muziek op te zetten, te dansen, te springtouwen, maar vooral samen te kletsen. Aandacht hebben voor hen die dag in, dag uit hopen op een beter leven. De verhalen die me werden verteld waren hartverscheurend. Mensen missen hun familie, hebben veel stress over hun toekomst en proberen nog positief te blijven. Sommigen hadden juist weer geen behoefte aan een praatje, gezichten spraken boekdelen… We waren met een leuk team vrijwilligers wat ervoor zorgden dat het werk goed liep en er ook ruimte was voor aandacht voor elkaar. Het was een enorm dubbel gevoel, aan de ene kant heel gezellig en aan de andere kant diep triest.
Ik ben heel blij dat ik dit weekend mee ben geweest en deze ervaring heb mogen meemaken, dankbaar voor de mensen die ik heb leren kennen en nog meer leren waarderen wat ik zelf heb. Zodoende dan ook besloten om zeker nog een weekend mee te gaan!
